Self-Esteem สุดจำเป็นสำหรับลูก ในยุคคนติดแกรม !!

Self-Esteem พ่อแม่สร้างได้ !!!!! 

ไม่มีใครมาด้อยค่าเราได้ ถ้าเราเห็นคุณค่าของตัวเองมากพอ

ลูกจะภูมิใจในตัวเองที่เก่งขึ้น และเป็นที่ยอมรับของคุณครู และเพื่อนๆ  

ด้วยเรื่องง่ายๆ ที่พ่อแม่หรือครอบครัวทำได้ เพียงยึดหลักแค่ไม่กี่อย่าง

   หมั่นชื่นชมลูกเสมอๆ แม้จะเป็นเรื่องเล็กน้อยๆ

   รับฟัง และให้เวลาคุณภาพแก่ลูก

   ไม่พูดจาดูถูกหรือสบประมาทลูก เชื่อมั่น และไว้ใจลูก

   ไม่พูดจาเปรียนเทียนลูกกับผู้อื่น

   ไม่พูดว่าร้ายผู้อื่นให้ลูกได้ยิน 

   ให้ลูกได้มีสิทธิ์คิด ตัดสินใจได้ตามสมควร เปิดโอกาสให้ลูกได้เรียนรู้ และทดลองสิ่งใหม่ๆที่ท้าทาย

   พูดแต่ความจริง และแสดงความเป็นเหตุเป็นผล ไม่พูดจาขมขู่ลูก หากเราผิด เราก็ยอมรับผิด

        ในบางเรื่องของชีวิตเปลี่ยนแปลงไม่ได้เช่น รูปร่าง ผิวพรรณ ชาติกำเนิด   หรือเบ้าหน้า

(เว้นไปทำศัลยกรรม 555 )

        หรือแม้แต่บางสิ่งที่เปลี่ยนแปลงได้ เช่น ผลการเรียน ความฉลาดเฉลียว ความกล้าแสดงออก

         ในทุกสิ่งอย่างที่หล่อหลอมมาเป็นตัวตนของลูก   คนในครอบครัวทุกคนควรให้การยอมรับสิ่งนั้นให้ได้ 

         ** พ่อแม่และคนรอบข้างไม่ควรพูดจาเปรียบเทียบลูกกับผู้อื่น หรือแม้เปรียบเทียบกันเองกับพี่น้องในบ้าน  การทำเช่นนั้นลูกจะกลายเป็นคนขี้อิจฉาริษยาได้ 

หมั่นเติมเต็มความรักให้กันเสมอๆ พูดจาชมเชย และให้กำลังใจกัน ลูกจะมีความภูมิใจในตัวเอง

และอยากที่จะพัฒนาตัวเองให้ดีมากขึ้นไปเรื่อยๆ

***** นี่แค่เป็นผลลัพธ์ที่ได้ จากการที่แม่และพ่อทุ่มเทเพื่อลูกในช่วงต้นๆของชีวิตลูกเพียงเท่านั้น  

หากเราไม่ละความพยายาม ที่ใส่ใจดูแลเขาไปทุกวัน เขาคงจะมีอนาคตที่ดีเลยทีเดียว

       แต่การตั้งความหวังที่สูงและยิ่งใหญ่มากเกินไป ก็จะทำให้เกิดความทุกข์จากความคาดหวังนั้นๆได้  แถมยังเป็นการกดดันทั้งตัวเขาและตัวเรามากจนเกินไป  ขอให้ทำให้ดีที่สุดตั้งเป้าหมายสั้นๆไว้ตามระยะทางไว้ประมาณหนึ่งซึ่งไม่ต้องสูงส่งเลอเลิศมาก เพียงเราทำวันนี้ได้ดีที่สุด ผลตอบแทนนั้นย่อมคุ้มค่าเสมอ

      ทว่าเราก็ปรับให้การเลี้ยงดูให้เหมาะสมตามวัยเขา    ไม่ต้องประคบประหงมอุ้มชูเหมือนมีลูกเป็นเด็กเล็กๆทุกวัน การปูพรมให้ลูกเดินซะจนฝ่าเท้าบางเฉียบ จนลูกไม่เคยพบพานกับผิดหวัง ไม่เคยต้องอดทน ไม่เคยต้องอดใจ ไม่เคยแพ้ใคร ไม่เคยรับรู้และได้แก้ปัญหาอะไรเลย  ท้ายที่สุดเขาจะไม่มีภูมิคุ้มกันในชีวิตเลย และยากที่จะฟันฝ่าขวากหนามต่อไป ....

      ปล่อยให้ลูกได้เรียนรู้สัจธรรมชีวิต ลองผิดลองถูก มีผิดหวังมีสมหวัง และดิ้นรนต่อสู้เองบ้าง  พอในวันนึงที่เขาเริ่มเป็นวัยรุ่นเขาเริ่มอยากมีโลกส่วนตัวของตัวเอง ก็ต้องมีพื้นที่ว่างๆสำหรับเขาบ้าง  ไม่ต้องไปรู้เรื่องลูกซะทุกเรื่องทำเหมือนเขาเป็นเด็กไปตลอดชีวิต  เพราะถ้าหากคุณดูแลลูกแบบนั้นเค้าก็จะกลายเป็นเด็กในร่างผู้ใหญ่อย่างที่คุณคิดจริงๆ

 
 “ ไม่มีใครเป็นเจ้าของใครในโลก ”  คำนี้แท้จริงยิ่งนัก  แม้สามี-ภรรยาต่อให้รักกันปานจะกลืน

ก็มิได้เป็นคนๆเดียวกัน หรือลูกที่เป็นเลือดเนื้อเชื้อไข เราก็ไม่ได้เป็นเจ้าของชีวิตเขา


       เพียงขอให้เขาเติบโตขึ้นมาเป็นคนดีของสังคม ฉลาดเฉลียว ได้สร้างครอบครัวที่อบอุ่น

รู้ว่าพ่อกับแม่รัก และหวังดีกับเขามากที่สุดในชีวิต... ก็พอ 

#ติวสอบสาธิต #ทักษะสังคม #ทักษะชีวิต #จิตวิทยาเด็ก #สอบสาธิตเกษตร #สอบสาธิตจุฬา #สอบเข้าป1